Ο Βασικός Νόμος της Ομοιοπαθητικής
Ο βασικός νόμος της Ομοιοπαθητικής είναι ο νόμος των ομοίων. Από την αρχαιότητα ο Ιπποκράτης είχε πει ότι “τα όμοια ομοίων εισίν ιάματα”. Αυτός όμως που ανήγαγε το αξίωμα αυτό σε πλήρες επιστημονικό θεραπευτικό σύστημα, είναι ο Samuel Hahnemann (1755-1843), που αν και ήταν επιτυχημένος γιατρός σταμάτησε να εξασκεί την ιατρική, επειδή ήταν απογοητευμένος από τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν την εποχή εκείνη οι συνάδελφοί του και ζούσε από τις μεταφράσεις ιατρικών συγγραμμάτων. Το 1790 ο Samuel Hahnemann έκανε μια πολύ σημαντική ανακάλυψη: Ενώ μετέφραζε ένα βιβλίο φαρμακολογίας, διάβασε για το φυτό cinchona officinialis (η γνωστή κινίνη), και σκέφτηκε να το δοκιμάσει. Την εποχή εκείνη γινόταν πολύς λόγος για την κινίνη και τη θεραπευτική της δράση στην ελονοσία. Άρχισε να παίρνει λοιπόν καθημερινά μικρές δόσεις από το αφέψημα του φυτού. Παρατήρησε τότε ότι προκαλούνταν στον οργανισμό του συμπτώματα όμοια με αυτά της ελονοσίας, δηλαδή, πυρετό, ρίγη, ιδρώτες κλπ. Φάνηκε λοιπόν ότι η ουσία μπορεί να προκαλέσει σε υγιείς οργανισμούς τα συμπτώματα που θεράπευε σε ασθενείς.
Τα Όμοια θεραπεύουν Όμοια
Αυτή η παρατήρηση ήταν που τον οδήγησε να ανακαλύψει το νόμο των ομοίων, σύμφωνα με τον οποίο για να θεραπευτεί μια ασθένεια πρέπει να δοθεί στον πάσχοντα οργανισμό μια ουσία, η οποία να προκαλεί τα ίδια συμπτώματα αν δωθεί σε υγιή οργανισμό.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά ο Samuel Hahnemann δοκίμασε πάρα πολλές ουσίες και θεραπευτικά μέσα, ο ίδιος αλλά και εθελοντές πειραματιστές για να επιβεβαιώσουν την αλήθεια αυτής της υπόθεσης.
Εκτός αυτού ο Samuel Hahnemann ανακάλυψε ότι μια ασθένεια δεν είναι ποτέ μια τοπική αδιαθεσία αλλά αφορά το σύνολο του οργανισμού. Όταν κάποιος νοσεί, δεν νοσεί μόνο το πάσχον μέρος του σώματος αλλά νοσεί ο άνθρωπος στο σύνολό του. Γι αυτό και τα ομοιοπαθητικά θεραπευτικά μέσα δρουν στο σύνολο του οργανισμού, σε σώμα, συναίσθημα και νου.
Δυναμοποίηση
Δυναμοποίηση: Ο Samuel Hahnemann αναγνώρισε από νωρίς την αναγκαιότητα να χρησιμοποιηθούν και ουσίες που στην αδρή τους μορφή είναι δηλητήρια. Μέσα από επεξεργασία όπως η αραίωση και η δόνηση έχαναν την τοξικότητά τους ενώ παράλληλα διατηρούσαν ή ακόμη και ενίσχυαν τη θεραπευτική τους δράση. Αυτή η αραίωση και δόνηση των ουσιών ονομάζεται στην Ομοιοπαθητική “Δυναμοποίηση”.
