Ο Καρλ Γιουνγκ έλεγε πως ό,τι συμβαίνει στο σώμα καθρεφτίζεται στο πνεύμα και αντιθέτως.
Τι είναι τα Όνειρα
Τα όνειρα περιγράφουν μια αρχέγονη σύνδεση με τη σοφία της ψυχής. Μας βοηθούν να έρθουμε ξανά σε επαφή με ένα επίπεδο, το οποίο παραμένει απαρατήρητο στις ρασιοναλιστικές δυτικές κοινωνίες και μας δίνουν τη δυνατότητα να συνδέσουμε το συμβολικό με το ρασιοναλιστικό.
Η συμβολική γλώσσα των ονείρων μας δίνει τη δυνατότητα να αφήσουμε την περιορισμένη οπτική της πραγματικότητας και να αποκτήσουμε μια ευρύτερη αντίληψη. Τα όνειρα εμφανίζονται ως εικόνες, οι οποίες σε σύγκριση με την ομιλία, είναι μια πιο αρχαϊκή μορφή σκέψης. Επιπλέον, αυτές οι εικόνες μπορεί να είναι και σύμβολα.
Ένα σύμβολο είναι μια εικόνα που υποδεικνύει κάτι ακόμη μεγαλύτερο: Μια εμπειρία που ξεπερνά τον εαυτό της, και υποδεικνύει μια πραγματικότητα, που ο καθένας μας μπορεί να φθάσει παρόλο τον περιορισμό της ανθρώπινης σκέψης. Παρόλο που ένα σύμβολο φιλτράρεται από την ανθρώπινη συνείδηση κι έτσι ισχύει μόνο εν μέρει, παραμένει η καλύτερη δυνατή έκφραση του Μυστηρίου που βρίσκεται παντού.
Τα όνειρα στη θεραπεία
Όνειρα στην αρχαιότητα
Στη θεραπεία – ιατρική της Ανατολής, τα όνειρα έπαιζαν εδώ και χιλιάδες χρόνια και παίζουν ακόμη και σήμερα, ένα σημαντικό ρόλο.
Στο έργο “Ο χρυσός του αυτοκράτορα – κλασικό έργο για την εσωτερική ιατρική” (2696 π.Χ.) ένα κείμενο για την κινέζικη ιατρική, για το οποίο λέγεται ότι είναι το παλιότερο ιατρικό βιβλίο που υπάρχει, έχει ένα κεφάλαιο για τα όνειρα και τη σχέση τους με τις ασθένειες.
Στην Αγιουβέρδα, μια αρχαία ιατρική Ινδικής προέλευσης, τα όνειρα χρησιμοποιούνται για να διαφοροποιήσουν 3 τύπους ανθρώπων και ασθενειών – κάφα, πίτα και βάτα. Αυτοί, με την ιδιοσυγκρασία κάφα, έχουν ρομαντικά όνειρα, συχνά με λίμνες ή θάλασσες. Αυτοί με ανισορροπία πίτα, βλέπουν συχνά βίαια όνειρα ή πολεμικά. Άνθρωποι που χρειάζονται μια αγωγή για εξισορρόπηση για βάτα, μπορεί να έχουν όνειρα φόβου.
Στη θιβετιανή ιατρική, ένα σύστημα που βλέπει τον άνθρωπο ως υψηλή αξία, η εξήγηση των ονείρων ήταν πάντα ένα ουσιαστικό μέρος της διάγνωσης και της πρόγνωσης.
Τα αρχαία ιατρικά κείμενα περιλαμβάνουν τις κύριες κατηγορίες για όνειρα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που καλούνται από μια ασθένεια όπως όνειρα που προβλέπουν μια ασθένεια και το θάνατο. Πριν τη διάγνωση οι γιατροί μιλούν με τους ασθενείς, τους εξετάζουν λεπτομεριακά, παίρνουν το σφιγμό, εξετάζουν τα ούρα και ακούν τα όνειρα.
Η επώαση των ονείρων (Traum inkubation) χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους αρχαίους Αιγυπτίους ως τελετουργία της αναγνώρισης και εκτίμησης των ονείρων για ιερούς σκοπούς. Τα κατανοούσαν ως εντολές του θεού.
Από εκεί το πήραν οι αρχαίοι Έλληνες και το χρησιμοποίησαν στα Ασκληπειία. Ο θεός εμφανίζεται στο όνειρο και χαρίζει θεραπεία (Επίδαυρος, Κως κλπ.). Οι άνθρωποι που συμβουλεύονταν τον Ασκληπειό νήστευαν, καθάρονταν και μετά κοιμόταν σ’ έναν ειδικό χώρο όπου υποδέχονταν τον θεό (λαβύρινθος). Το 4ο βιβλίο του ιπποκρατικού έργου «θεραπείες οξέων ασθενειών» περιγράφει τα όνειρα που προβλέπουν φυσιολογικά προβλήματα.
Ο Πλάτωνας στην «Πολιτεία», γράφει ότι τα όνειρα αποκαλύπτουν τα εσωτερικά πάθη του ονειρευτή. Ο μαθητής του, Αριστοτέλης, πίστευε ότι τα όνειρα είναι ευαίσθητοι δείκτες της σωματικής κατάστασης και μπορούν να προβλέψουν ασθένειες.
Σε φυλές της μεσοδυτικής Αφρικής πιστεύουν ότι ενηλικιώνεται όποιος καταφέρνει να βγει νικητής από το όνειρο. Όποιος δεν είναι πια θύμα στο όνειρο αυτός μπορεί πλέον να διαχειρίζεται τη ζωή του. Αν στο όνειρο αντιμετωπίσει κανείς έναν εχθρό πρέπει είτε να τον κάνει φίλο ή να τον νικήσει και να πάρει από αυτόν ένα δώρο.
Τα όνειρα μπορούν όμως να παίξουν και ένα εξισορροπηστικό ρόλο στη συνειδητή κατάσταση, π.χ. ένας ειρηνιστής βλέπει βίαια όνειρα. Ο Αυγουστίνος έβλεπε όργια.
Για τους Σενόι της Μαλαισίας, το πρώτο μέρος της εμπειρίας είναι το ίδιο το όνειρο. Το δεύτερο μέρος είναι η διήγηση του ονείρου και το τρίτο η ερμηνεία του ονείρου. Τότε μόνο η διαδικασία είναι πλήρης.